Ένα “ψηφιακό μνημείο” © για τους Φιλέλληνες

            Χθες παρουσίασα την “επίσημη συμμετοχή” μου στην έκθεση “Memorial”. Σήμερα, σ’ αυτήν την (συμπτωματικά 13^η) ανάρτησή μου στο παρόν ιστολόγιο / blog, επιτρέψτε μου να αναφερθώ στην “εναλλακτική συμμετοχή” μου, που αποτελεί και πρότασή μου για τα “μνημεία” στην ψηφιακή εποχή…

            …που μάλιστα συμπτωματικά έρχεται στην κατάλληλη εποχή και περίσταση, όπως θα εξηγήσω στη συνέχεια.

 

            Το έργο αποτελεί μια “σμίκρυνση” ενός “κλασικού” μνημείου – ηρώου, όπως αυτά που συναντώνται σε πάμπολλες πλατείες πόλεων και χωριών όλης της Ελλάδας, με την διαφορά ότι  στις πλευρές του, αντί να αναγράφονται ονόματα πεσόντων – ηρώων, υπάρχουν τέσσερα QR-codes, με τα οποία εσχάτως όλοι μας έχουν εξοικειωθεί και γνωρίζουμε την χρήση και τη λειτουργία τους [παρ’ όλα αυτά κρίθηκε χρήσιμο, κατά το στήσιμο της έκθεσης, να υπάρχει και μια μικρή πινακίδα που να προτρέπει τους θεατές να κάνουν χρήση, μέσω του κινητού τους Android ή iPhone τηλεφώνου, μιας εφαρμογής ανάγνωσης qr-codes]. Η εικαστική προσέγγιση “απαιτούσε”  τα τέσσερα qr-codes να είναι διαφορετικά και εξελικτικά: ένα απλό μαυρόασπρο, το δεύτερο στα χρώματα της γαλλικής σημαίας (η οποία μάλιστα περιλαμβάνεται σε σμίκρυνση), φόρος τιμής στους γάλλους φιλέλληνες, το τρίτο στα χρώματα της ιταλικής σημαίας, αντιστοίχως, και το τέταρτο να εμπεριέχει όσο περισσότερες σημαίες ήταν δυνατόν (Γαλλίας, Ιταλίας, Γερμανίας, Ισπανίας, Ελβετίας, Ρωσίας, Πολωνίας και Αγγλίας), ως αναφορά στους φιλέλληνες από τις χώρες αυτές. Και τα τέσσερα qr-codes επιτελούν τον ίδιο σκοπό: Παραπέμπουν σε ένα ιστολόγιο (blog) με τίτλο “Φιλέλληνες = Feel Hellenes” [https://feal-h.blogspot.com/], που είχα δημιουργήσει στις 25 Φεβρουαρίου 2022, την ημέρα που αποφάσισα να συμμετάσχω στην έκθεση και πολύ πριν δημιουργήσω τα έργα με τα οποία θα συμμετείχα σ’ αυτήν. Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώ αποκλειστικά κείμενα που αναφέρονται σε φιλέλληνες και το φιλελληνικό κίνημα.

Τα 4 qr-codes μαζί, μετά την ολοκλήρωσή τους

 

            Όταν κλήθηκα να συμμετάσχω στην έκθεση, ήξερα ότι αυτή θα ήταν απλώς “μια έκθεση για τους φιλέλληνες”, όπως άλλωστε αναγράφεται και στην πρόσκληση. Στην πορεία αντιλήφθηκα αρχικά μεν ότι ο πλήρης τίτλος της έκθεσης είναι “Memorial. Με αφορμή ένα μνημείο για τους Φιλέλληνες”, στη συνέχεια δε, εντελώς τυχαία, για ποιόν λόγο η έκθεση διοργανώνεται υπό την αιγίδα και στους χώρους του Πολεμικού Μουσείου:

            Στην ιστοσελίδα της “Εταιρείας για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό” διάβασα, τυχαία επαναλαμβάνω (αφού αυτό δυστυχώς δεν έχει κοινοποιηθεί ευρύτερα) ότι «κατά τη διάρκεια της Δ’ Εθνοσυνελεύσεως στο Άργος, σύμφωνα με το Η’ ψήφισμα, αποφασίσθηκε η ανέγερση δύο μνημείων για τους Φιλέλληνες. Ένα για όσους σκοτώθηκαν στην Ελλάδα και ένα για όσους συμμετείχαν στον αγώνα. Η παραπάνω απόφαση έμεινε δυστυχώς ανεκτέλεστη έως το 2021»  και ότι «η  Εταιρεία για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό (ΕΕΦ) εκπληρώνει το χρέος ευγνωμοσύνης με την ανέγερση του Μνημείου. Για τον σκοπό αυτό η ΕΕΦ υπέγραψε σύμβαση συνεργασίας με το Πολεμικό Μουσείο στην Αθήνα. Σύμφωνα με την σύμβαση αυτή, το Μνημείο θα στηθεί στον χώρο του Πολεμικού Μουσείου επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας. Η ΕΕΦ μελετά και έχει καταγράψει τα ονόματα των Φιλελλήνων που στήριξαν την Ελλάδα, αξιοποιώντας όλες τις διαθέσιμες πηγές και την βιβλιογραφία. Στο Μνημείο Φιλελλήνων, θα χαραχθούν περίπου 1600 ονόματα. Για κάθε ένα από αυτά θα υπάρχει τεκμηρίωση η οποία να είναι προσβάσιμη στο κοινό μέσω του ιστοτόπου της ΕΕΦ. Επίσης οι βιογραφίες των Φιλελλήνων αυτών θα εκδοθούν από την ΕΕΦ» [https://www.eefshp.org/the-society/to-mnimeio-ton-filellinon-stin-athina/]. Στην προαναφερόμενη ιστοσελίδα μπορεί κανείς να δει και το προσχέδιο του μνημείου, από καθαρό μάρμαρο, ύψους 3 μέτρων και πλάτους 2,8 μέτρων.

            Προσπάθεια αξιέπαινη, αναμφίβολα, από την ΕΕΦ, που τα τελευταία χρόνια ίδρυσε και άνοιξε το Μουσείο Φιλλεληνισμού, το οποίο δεν φαίνεται να έχει γίνει ευρέως γνωστό, ενδεχομένως εξαιτίας και της καραντίνας λόγω πανδημίας covid19. Το προτείνω ανεπιφύλακτα! [Περισσότερες πληροφορίες εδώ: https://phmus.org/]

 

            Καλά όλα αυτά, λοιπόν!

            Ας σκεφθούμε, όμως, ότι όχι μόνο έχουμε περάσει από τα βιβλία στο… “φατσοβιβλίο” [λέγε με “Facebook”], αλλά και από το Facebook στο… “meta” [και όσα αυτό υπόσχεται για το μέλλον…]. 

 

            Δεν θα μπορούσαν και δεν θα έπρεπε να “εξελιχθούν” και τα μνημεία μας, αναλόγως;

            Αν υπήρχαν QR-codes σε όλα τα σύγχρονα μνημεία, αυτά θα μπορούσαν να παραπέμπουν σε πληθώρα πληροφοριών στο διαδίκτυο, για οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο!

            Αυτό που έκανα εγώ, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι η αρχή…

            Καλώς ήρθατε στο μέλλον!... ;-)