Φιλέλληνες = Feel Hellenes

            Στην ιστοσελίδα της “Εταιρείας για τον Φιλελληνισμό και τον Ελληνισμό”, για την οποία και σε άλλες αναρτήσεις μας, στο παρελθόν, έχουμε κάνει αναφορά, διαβάζουμε ότι «Η ΕΕΦ έχει καταγράψει συνολικά 1500 σημαντικούς Φιλέλληνες, τους οποίους παραθέτει με σύντομα βιογραφικά […] Η έρευνα και η μελέτη όλων αυτών των ανθρώπων που προσέφεραν σημαντικό έργο στην Ελλάδα και τον δυτικό πολιτισμό θα συνεχισθεί έως ότου τιμηθούν όλοι οι Φιλέλληνες. Στην κατεύθυνση αυτή η ΕΕΦ θα αξιολογήσει σχόλια, προτάσεις και συμπληρωματικά στοιχεία, από κάθε ενδιαφερόμενο» και [σε άλλο σημείο] ότι «Η ΕΕΦ μνημονεύει και τιμά στο Μουσείο Φιλελληνισμού 1600 περίπου εμβληματικούς Φιλέλληνες που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους και συχνά ακόμη και την ζωή τους για την απελευθέρωση της Ελλάδος» .   Μάλιστα αυτά τα 1600 ονόματα πρόκειται να χαραχθούν στο “Μνημείο Φιλελλήνων” που προγραμματίζεται να στηθεί έξω από το Πολεμικό Μουσείο.             Και αναρωτιέμαι: Ήταν, άραγε, το κίνητρο όλων αυτών που ήρθ

  [Αποχαιρετώντας την έκθεση “ Memorial ”, θυμόμαστε… πώς αποχαιρέτησαν οι Έλληνες τον Λόρδο Βύρωνα!]               Ίσως το πιο ενδιαφέρον φύλλο της εφημερίδας “Ελληνικά Χρονικά”, στην οποία αναφερθήκαμε χθες, είναι αυτό της 9ης Απριλίου 1824, που έχει εκδοθεί με μαύρο πλαίσιο, εξαιτίας του θανάτου του Λόρδου Βύρωνα στις 7/19 Απριλίου. «Μεσολόγγιον τη 7 (19) Απριλλίου 1824. Απαρηγόρητα θρηνεί μεταξύ των χαρμοσύνων του Πάσχα ημερών η Ελλάς διότι αιφνιδίως στερείται από τας αγκάλας της τον πολύτιμον αυτής ευεργέτην, τον Λαμπρόν Λόρδον Νόελ Βύρωνα. Ο Υπέρτιμος ούτος ανήρ μετά δεκαήμερον ασθένειαν φλοχιτικού ρευματικού πυρετού, όστις είχεν εισέλθει έως εις τον εγκέφαλον, εξέπνευσε σήμερον περί το εσπέρας […] (Αγνοούμεν διά ποίας αιτίας δεν ηθέλησεν ο Λαμπρός Λόρδος να συγκατανεύση εις όσας παρακλήσεις είχε κάμει προς αυτόν ο ιατρός του Φ. Β[…] και ο ιατρός της Εταιρείας Ι. Μίλιγκεν διά να τον φλεβοτομήσωσιν). Δεν έπαυεν έτι ζων ο Λαμπρός Φιλέλλην να παρασταίνη τους ευνοϊκούς υπέρ τ

  1ο φύλλο της εφημερίδας "Ελληνικά Χρονικά"             Από την 1η Ιανουαρίου 1824 μέχρι και τις 20 Φεβρουαρίου 1826 εκδίδεται στο Μεσολόγγι η πιο γνωστή εφημερίδα της ελληνικής επανάστασης, η εφημερίδα “Ελληνικά Χρονικά”. Συντάκτης της είναι ο ελβετός φιλέλληνας Ιωάννης Ιάκωβος Μάγιερ και τυπογράφος ο Θεσσαλονικιός Δημήτρης Μεστανές ή Μεσθενέας.  Ιωάννης Ιάκωβος Μάγιερ               Ο Μάγιερ είχε ήδη συμμετάσχει στη ναυμαχία του Κορινθιακού στις 5-6 Μαρτίου 1822 και είχε εγκατασταθεί στο Μεσολόγγι, όπου μάλιστα άλλαξε το θρησκευτικό του δόγμα και παντρεύτηκε Ελληνίδα. Η συνεργασία του με τον Μεσθενέα αρχίζει στις 18 Δεκεμβρίου 1823, οπότε κυκλοφορεί το φυλλάδιο αναγγελίας της εφημερίδας, που θα εκδώσει συνολικά 226 φύλλα (106 το 1824, 105 το 1825 και 15 το 1826). Από το 32ο φύλλο της 20ης Απριλίου 1824 η εφημερίδα τυπώνεται, πλέον, σε ένα από τα τρία πιεστήρια που είχε φέρει στην Ελλάδα ο Άγγλος φιλέλληνας συνταγματάρχης Λέστερ Στάνχοουπ (Leicester Stanhope), δωρεά του

              Για μας τους Έλληνες [και ίσως όχι μόνο για εμάς…] οι δύο πιο “εμβληματικοί” πίνακες του Ευγενίου Ντελακρουά είναι η “Σφαγή της Χίου” , έργο του 1824 εμπνευσμένο από το ιστορικό γεγονός που έλαβε χώρα το 1822, και το “Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου” , έργο του 1827 εμπνευσμένο από την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου ένα χρόνο νωρίτερα.              Από την Ελλάδα και την Ελληνική Επανάσταση, όμως, ήταν   εμπνευσμένα και τα έργα του “Η μάχη του Γκιαούρη και του Χασσάν” , έργο του 1826, και “Ο Μπότσαρης αιφνιδιάζει το τουρκικό στρατόπεδο και πέφτει θανάσιμα τραυματισμένος” , που δημιουργήθηκε μεταξύ 1860 και 1862, δηλαδή είναι από τους τελευταίους πίνακες του φημισμένου ζωγράφου.               Ασφαλώς, όμως, όλοι αναγνωρίζουν / -ζουμε την αξία και τη ζωντάνια του πίνακά του “Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό”, που είναι εμπνευσμένος από την Ιουλιανή Επανάσταση του 1830.  

              Στην προηγούμενη ανάρτησή μου έγινε αναφορά στην έκθεση “Γενναίοι και Ελεύθεροι – Αμερικανικός Φιλελληνισμός” , που πραγματοποιήθηκε από τις 25.5.2021 μέχρι τις 12.12.2021 στην Γεννάδειο Βιβλιοθήκη [ https://www.ascsa.edu.gr/research/gennadius-library-gr ], ένα σημαντικό πνευματικό θησαυρό της χώρας μας, που διαθέτει δεκάδες χιλιάδες βιβλία και τεκμήρια που αφορούν την ελληνική ιστορία και πολιτισμό.             Μερικά από τα τεκμήρια αυτά, λοιπόν, και συγκεκριμένα κάποια απ’ αυτά που σχετίζονται με το φιλελληνικό κίνημα στην Αμερική, είχε την ευκαιρία να δει το ευρύ κοινό στην προαναφερθείσα έκθεση.              Σε περίοπτο σημείο της έκθεσης υπήρχε το “Ηρώον / Heroon ” των αμερικανών φιλελλήνων, με τα ακόλουθα ονόματα: —         John Melville Allen (1802-1847). Εθελοντής. —         Rufus Anderson (1796-1880). Ιεραπόστολος. —         Nicholas Biddle (1776-1844). Τραπεζίτης, ο πρώτος Αμερικανός που ταξίδεψε στην Ελλάδα. —         Henry Clay Sr . (1777-185

              Η έκθεση “ Memorial ” , στην οποία κατ’ επανάληψη έχουμε αναφερθεί στις τελευταίες μας αναρτήσεις [με κίνδυνο να καταντήσουμε κουραστικοί…] είναι η τελευταία [και δη σχεδόν “εκπρόθεσμη”] έκθεση που αναφέρεται στην επέτειο των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση και ειδικότερα στο φιλελληνικό κίνημα.             Κατά τη διάρκεια του 2021 έλαβαν χώρα πολλές άλλες εκθέσεις, με σημαντικότερη όλων, κατά τη γνώμη μου, αυτήν με τίτλο “1821 Πριν και Μετά” , που οργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη , σε συνεργασία με άλλους φορείς, με επιμέλεια του Τάσου Σακελλαρόπουλου και της αγαπημένης μου Μαρίας Δημητριάδη. Όσοι θέλουν, μπορούν να αναζητήσουν και να βρούν, μέσω διαδικτύου, ακόμα και τώρα, καθυστερημένα, πλούσιο σχετικό υλικό, π.χ. εδώ:   https://www.benaki.org/index.php?option=com_events&view=event&id=104529&lang=el             Το Μουσείο Μπενάκη , όμως, διοργάνωσε και μια άλλη έκθεση, στο “κεντρικό” του κτίριο (“Μουσείο Ελληνικού Πολιτισμού”), με τον τίτλο “Το ’